در پاسخ افسانه شهادت...!20

تدفین خاموش و غریبانه حضرت فاطمه(علیها السلام)

راویان شیعه و سنى متفق اند که جنازه حضرت فاطمه(علیها السلام) را شبانه به خاک سپردند و این مطابق وصیت حضرت زهرا(علیها السلام) بود که ستم کنندگان به او در نماز و تدفینش نباشند. چون شب فرارسید، حضرت على(علیه السلام) جنازه همسرش را غسل داد، هنگام غسل جز حسن و حسین، زینب، ام کلثوم(علیهم السلام) و فضه و اسماء بنت عمیس هیچ کس دیگر حاضر نبود.

اسماء بنت عمیس مى گوید: فاطمه(علیها السلام) به من وصیت کرد که هیچ کس جز على(علیه السلام) و من او را غسل ندهد، من على(علیه السلام) را در غسل دادن جنازه فاطمه(علیها السلام)کمک کردم.(1) آنگاه که پاسى از شب گذشت، حضرت على(علیه السلام) همراه عده اى اندک چون عمار، مقداد، عقیل، ابوذر و سلمان بر جنازه مطهر حضرت فاطمه(علیها السلام)نماز خواندند و در نیمه هاى شب، آن را به خاک سپردند.

حضرت على(علیه السلام) چون بدن را در قبر مى نهاد، ناباورانه همسر رنج کشیده و ستم دیده را وداع کرد و خطاب به پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) گفت:

«السلام علیک یا رسول الله عنّى و عن ابنتک النازلة فى جوارک، و السریعة اللحاق بک، قّل یارسول الله عن صفیتک صبرى و رقّ عنها تجلدى... فلقد استرجعت الودیعة و اخذت الرهینة، اما حزنى فسرمد، و اما لیلى فمسهد الى ان یختار الله لى دارک التى انت بها مقیم، و ستنبیک ابنتک بتظافر امتک على هضمها، فاحفها السؤال، و استخبرها الحال، هذا و لم یطل العهد»(2)

درود بر تو اى رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم) از سوى من و از سوى دخترت که اینک در کنار تو فرود آمده و شتابان به تو پیوسته است اى رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم)! شکیبایى من از فراغ فاطمه(علیها السلام) کم شده

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ انساب الاشراف، بلاذرى، ص405 ; کشف الغمة، اربلى، ج2، ص131.

2 ـ نهج البلاغه، خطبه 202.

---

و طاقت و توانم از رفتن او از دست رفت... امانت برگردانده و گروگان پس گرفته شد. اندوه من جاویدان و شبانگاه من بى آسایش خواهد بود. تا آن هنگام که خداوند جایگاهى که تو در آنجا به سر مى برى براى من نیز برگزیند. به زودى دخترت همکارى امت تو را بر نابودیش به تو خبر خواهد داد. پس تمامى را از او بپرس و از وى بخواه که گزارش احوال را به تو بگوید. این پیش آمدها در زمانى انجام گرفت که هنوز چیزى نگذشته و نام تو از یادها نرفته است.

چندى قبل «شیخ شعراوى ـ شیخ جامع الازهر مصر» گفته بود که کلام حضرت على(علیه السلام) پس از دفن زهرا(علیها السلام) حاکى از وجود قضایا و مسایلى است که تاریخ آن را براى ما به طور واضح و روشن نقل نکرده است.

آن گاه على(علیه السلام) با اندوه و درد خاک قبر را با زمین هموار کرد تا شناخته نشود. و کسى نداند مدفن فاطمه(علیها السلام) کجاست!!! و این سؤال را براى همیشه تاریخ بر جا گذاشت که «چرا باید فاطمه(علیها السلام) مخفیانه به خاک سپرده شود؟ چرا باید قبر یگانه دختر پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) پنهان شود؟»